NC Vamp King Episode 6 : Academy

เขามองตาฉันด้วยสี หน้าที่ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ แต่เขาก็ไม่ตอบ ฉันจึงเขยิบไปและประกบปากของเขาเอาไว้ด้วยริมฝีปากของฉัน เขานิ่งอยู่สักพักแต่ก็ยอมจูบฉันตอบ ฉันจึงใช้มือแกะเสื้อเขาออกต่อ ส่วนมาร์คก็สอดมือเข้าใต้เสื้อและปลดตะขอบราของฉันออก

ร่าง สูงจัดการเปลี่ยนตำแหน่งให้ร่างบางอยู่ใต้ร่างแข็งแรงของเขา ร่างสูงจัดการถอดเสื้อผ้าของร่างบางออกจนเผยให้เห็นถึงสัดส่วนที่งดงามที่ ถูกซ่อนไว้อย่างชัดเจนมากขึ้น ถือว่าซ้อนรูปเลยก็ว่าได้ ร่างสูงยกยิ้มอย่างพอใจ ร่างสูงก้มลงประกบริมฝีปากอิ่มของร่างบางเพื่อให้เธอคลอยตาม มือหนาก็รู้งานค่อยๆลูบไล้ไปตามสัดส่วนที่ได้รูปของร่างบางใต้ร่างตน ทำให้ร่างบางเสียวซ่านอย่างควบคุมอารมณ์ลำบาก ร่างสูงกอบกุมอกอิ่มเต็มมือพอดี เขาบีบเค้นอย่างสนุกมือจนเรียกเสียงครางจากร่างบางใต้ร่าง

ร่าง สูงตอนนี้ไม่สามารถหยุดอารมณ์ที่คุกรุ่นในร่างกายตอนนี้ได้เลย เขาผละออกจากริมฝีปากอวบอิ่มนั้น ไล้ลงมาตามซอกคอขาว ก่อนจะกัดเบาๆจนแสดงรอยรักสีกุหลาบบนผิวขาวอมชมพูหลายแห่ง

"มะ มาร์ค ยะ หยุดเถอะ" ร่างบางเมื่อคืนสติแล้ว หากแต่อารมณ์ที่ถูกปลุกเร้าจากเขากลับไม่ได้หายไปเลย

"ทำไมหละ เธอต้องการฉันไม่ใช่หรอ" มาร์คเงยหน้าจากซอกคอขาวขึ้นมาพูดกับคนตรงหน้า

"ฉะ ฉัน ... " ร่างบางพูดตะกุกตะตัก

"แต่ ตอนนี้ฉันแน่ใจว่า ฉันต้องการเธอ" มาร์คพูดก่อนจะขึ้นมาประกบจูบกับร่างบางควานหาความหวานจากโพรงปากนั้นอย่าง โหยหาและต้องการ ซึ่งเธอก็ไม่แน่ใจว่ากำลังทำอะไรอยู่ แต่ก็ยอมให้เขามอบรักที่กำลังร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ร่างบางชักไม่แน่ใจกับความรู้สึกที่เกิดขึ้น แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนความรู้สึกที่ร่างสูงมอบให้

เมื่อ ร่างสูงจูบร่างบางจนพอใจแล้วเขาก็ถอนจูบออกอย่าง แล้วไล้ลิ้นลงไปตามซอกคอลงมาที่ไหล่ที่บอบบางและลงมาที่เนินอกอวบอิ่ม ก่อนจะใช้ริมฝีปากของเขาครอบงำยอดปทุมสีหวานและใช้ลิ้นร้อนเกี่ยวตระหวัด อย่างสนุกจนแข็งเป็นไต สร้างความเสียวซ่านให้ร่างบางอย่างเก็บเสียงครางไม่อยู่ จนน้ำหวานหยาดเยิ้มออกมาจากแก่นกายร่างบางจนเปียกชุ่มไปหมด

เมื่อ เขาแน่ใจว่าร่างบางถูกเร้าอารมณ์พอแล้วจึงจับขาของร่างบางแยกออก เขาใช้นิ้วเรียวของเขาสอดเข้าไปยังโพรงสวาทของร่างบาง จนร่างบางสะดุ้งด้วยความเจ็บปวด

"มะ มาร์ค ฉะ ฉันเจ็บ" ร่างบางพูดออกมาด้วยเสียงที่แหบพร่า

"ทน หน่อยนะ เจ็บแปปเดียว" เขาขยับนิ้วเรียวยาวของเขาเข้าออกอย่างเป็นจังหวะช้าๆ เพื่อให้ร่างบางได้คุ้นเคย เมื่อเห็นเธอเริ่มจะคุ้นเคยกับนิ้วของเขา เขาจึงเพิ่มเป็นสองนิ้วและสามนิ้วตามลำดับ จนทำให้เธอนิ้วหน้าด้วยความเจ็บปวด ร่างสูงจึงขึ้นไปประกบจูบกับร่างบางอย่างอ่อนโยน เพื่อให้เธอลืมความเจ็บปวด เขาใช้ลิ้นตระหวัดกวาดหาความหวานในโพรงปากร่างบางจนทำให้ร่างบางลืมความเจ็บ ปวดและคุ้นชินกับมัน

เขา ชักแก่นกายของตัวเองออกมา และค่อยๆสอดเข้าไปในโพรงสวาทของร่างบาง ร่างบางจิกเล็บลงที่แผ่นหลังของเขาเพื่อระบายความเจ็บปวดที่ร่างสูงมอบให้ จนเกิดเป็นแผลเลือดซิบเป็นทางยาวหลายแห่ง

"อ๊ะ ฉัน จะ เจ็บ พะ พอเถอะ"  ร่างบางพูดออกมาอย่างขอร้องร่างสูง

"ฉัน ยะ หยุดไม่ได้" เขาพูดด้วยสีหน้าที่เปื้อนไปด้วยเหงื่อ

"อา ส์ ... อย่าเกร็ง มันรัดฉัน"  ร่างสูงครางออกมาเมื่อโพรงสวาทของร่างบางรัดแก่นกายของร่างสูงจนสัมผัสถึง เยื่อพรมจรรย์ที่เขาเพิ่งทำลาย จนทำให้เลือดซึมออกมา

ร่าง สูงเริ่มขยับสะโพกเขาออกอย่างช้าๆเพื่อให้ร่างบางได้เคยชินกับขนาดแก่นกาย ของเขา และเพิ่มแรงเร็วขึ้นเมื่อร่างบางเริ่มชินกับขนาดของเขาแล้ว

"อ๊ะ ... " ร่างบางครางออกมาเมื่อความเจ็บปวดกลายเป็นความเสียวซ่านแทน

"อ่าส์ ... ซี๊ด ... " ร่างสูงก็ครางออกมาอย่างไม่เป็นภาษาแข่งกับร่างบาง

บรรยากาศภายในห้องแม้อุณหภูมิจะเย็นแต่กิจกรรมรักของพวกเขากลับร้อนแรงขึ้น จนต่างคนต่างมีเหงือออกมาตามร่างกาย และใบหน้า

พับ พับ พับ !!!

เสียง เนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง ร่างสูงขยับแก่นกาายให้เร็วขึ้นเมื่อทั้งคู่ใกล้ถึงฝั่ง ร่างสูงขยับแก่นกายสอง สามที ก่อนจะปล่อยน้ำสีขุ่นออกมาเต็มช่องทางรักของร่างบาง

ร่าง สูงล้มตัวลงนอนหายใจรัวเร็วนอนทับกับร่างเล็กใต้ร่าง แต่ก็ยังไม่ถอดแก่นกายออก ส่วนร่างเล็กก็หลับไปตั้งแต่เสร็จกิจกรรมรักอันร้อนแรงที่เพิ่งเสร็จไป ตามประสาของครั้งแรก

ร่าง สูงถอดแก่นกายออก และเก็บใส่กางเกงก่อนที่เขาจะลุกเข้าห้องน้ำไปชำระของเหลวที่เขาเพิ่งปล่อย ออกไป และเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดคราบเลือดและของเหลวของเขาออกจากร่างบาง แล้วล้มตัวลงนอนกอดร่างบางอย่างหมดแรง และหลับไปเพราะความเหนื่อยล้า